Esperantigis 妙慧师父

Antaŭe iu bezonis fajron kaj malvarman akvon. Li estigis fajron kaj metis pelvon da malvarma akvo supre.

Poste, kiam li bezonis fajron, la fajro jam estingiĝis, kaj kiam li prenis malvarman akvon, la akvo jam varmiĝis. Li perdis ambaŭ fajron kaj malvarman akvon.

Iuj homoj en la mondo estas samaj. Ili iras al Budhismo kaj monaĥiĝas por la praktikado, sed ankoraŭ sopiras al la edzino, gefiloj, parencoj, mondaĵoj kaj diboĉoj. Pro tio ili perdas la fajron de merito kaj akvon de disciplinoj. Ankaŭ aviduloj kondutas same.