1. Tiu kiu konscie aŭ senkonscie iam diras "malveron" = trompisto, tial, ĉiuj (enkl. Zamenhof) estas trompistoj.

2. Trompisto povas kontribui al Esperanto-movado.

Mi estas nur Esperanto-uzanto, neniom pli aŭ malpli. Mi malamas ĉian trompiston ĉu tiu uzas aŭ ne uzas Esp-on.

Pretere, sciu, ke tiu "kontribuinto" estis eksigita de Taiyuan-a Esperanto-Asocio printempe 1987, ne pro lia "konstibuo" (ĉu vi estas certa, ke li kontribuis ion ajn?), sed pro lia havigo de mono al si -- en la nomo de "Esperanto". Mi nur rakontas iom da historio. Mi ne interesiĝas pri persona komento nek laŭdo nek mallaŭdo.

Iu skribis al mi por peti mian opinion.
Mi ne scias pri kio vere temas, sed mi tute, aŭ almenaŭ plejparte akordiĝas kun Solis.
Sed... krokodilado ĉe ni estas ne tiom ofta kiel li diras!

Honoru forpasinton pro liaj pozitivaj agoj kaj pardonu la mankojn!
Ĉiu estas pekema kaj foje eraras!

Plej kore,

Petro.

Utopio estas bela, nur kiam ĝi ekzistas en kapoj de homoj. Kiam oni provas kaj klopodas realigi la utopion, ĝi tuj malbeliĝas. Komence estas mensogo kaj trompado, kaj poste neevitebla perforto. Mi tre ĝojas, ke Esperanto ne havas kapablon kaj ŝancon montri sian perforton, sed esperanto spertis perforton donitan de alia pli granda utopia provo.

Trompi kaj mensogi estas ne virte. Sed plejparto de homoj ne kapablas pensi sendependi kaj ĝuste elekti, tial la trompo kaj mensogo ofte efikas. Tiu bedaŭrinda realo estigas pli multajn mensogojn kaj trompadojn.

Zamenhof diris, ke la diro, ke Esperanto havas nur 16 gramatikajn regulojn, estas taktiko en Esperanta komenco, por allogi pli multajn lernantojn. Fakte, taktiko kaj trompo estas vortoj kun samaj ideoj. Do laŭ strikta senco, ankaŭ Zamenfof estis mensogulo.

Mi devas konfesi, ke ankaŭ mi estis trompanto, ĉar mi ofte propagandis, ke Esperanto estas tre facila lingvo. Vidinte, ke preskaŭ neniu el miaj sekvinto ellernis tiun lingvon, mi nun diras nur, ke esperanto estas rilate facila lingvo.

Vi estas malkaŝema homo. Sed ĉu vi konscias, ke ankaŭ vi estas trompinto? Vi intense kritikis la agon de ĉinaj esperantistojn, ke ili mem preskaŭ neniam parolas esperante inter si en enlandaj esperantaj kunvenoj. Mi subtenas vian opinion. Sed via kritiko aludas la sencon, ke nur ĉinaj esperantistoj estas krokodilemaj. Fakte ankaŭ plejparto de alilandaj esprantistoj estas krokodilemaj. Mi vizitis rusan esperantan forumo en reto. Preskaŭ ciuj afiŝo en la forumo estas ruslingvaj. Sinjoro Wang Tianyi, kiu multefoje vizitis eŭropon, diris, ke en esperantaj agadoj de eŭropaj landoj, plejparto de ĉeestintoj parolas en nacia lingvo. Do vi provis stimuli cinajn esperantistojn per mensogo. Vi ne vane trompis: nun multaj jam parolas nur esperante en retaj kunvenoj.

Krome, mi bonvenigas al vi reveni al la Ĉina Esperanta Forumo, kiu estas malferma al diversaj pensoj kaj opinioj. Nia mondo estas bunta, homo en tiu mondo certe havas diversajn pensojn kaj vidpuntojn. Mondo kun nur unu penso estas sen viveca kaj malesperiga. Se en la forumo estus nur unu opinio, ĝi havus neniun neceson vivi plu.

Nu, ĉiuj mortas. Oni emas esti tolerema al mortintoj: se li/ŝi faris ion malbonan, forgesu tion.

Sed, oni tio ne signifas, ke malvero ne devas esti malkovrata.

En aŭtuno 1984 (tre longe antaŭe, ĉu ne?), la mortinto (tiam vivanto) vizitis min, dirante ke li fondis Esperantan Kolegion kaj ŝatus engaĝi min kiel instruiston. Li diris ankaŭ, ke la Kolegio estis fondita kune kun ĈEL (Ĉina Esperanto-Ligo), kaj ke dum la unua jaro la studentoj estos en Taiyuan kaj en la dua, ili daŭrigos sian lernadon en Pekina Fremdlingva Instituto.

Ĉu Pekina Fremdlingva Institute MEM ne povas varbi studentojn? Mi suspektis.

Okaze, post kelkaj tagoj mi vizitis Pekinon pro oficaĵo kaj profite la okazon mi vizitis ĈEL-on. Laborantoj tie diris al mi, ke ili neniam havis kunlaboron kun tiu sinjoro. Ili diris, ke estas malvero, ke Pekina Fremdlingva Instituto transprenos studentojn de tiu "kolegio".

Post mia reveno al Taiyuan, tiu sinjoro revenis al mi kaj denove petis min labori en tiu kolegio. Mi diris al li, ke mi jam trovis veron. Mi rifuzis kunlabori kun li. Li insistis, ke li klopodas POR Esperanto!

Ĉu Esperanto bezonas klopodon de malvero-dirantoj? Se jes, ĉu Esperanto ankoraŭ estas nobla ideo kaj afero?

Ĉu vi kredas, ke malvero-diranto povas sincere labori "por" Esperanto?

Mi pensas, ke eĉ post morto de malvero-diranto, oni ne prenu malveron kiel veron! Esperantistoj ne plaŭdu malveron!

Florojn ne metu antaŭ tombo de malvero-diranto*.

* samsencaj vortoj de malvero-diranto estas mensogulo, trompisto, ktp.