经半翻译校对

La Lasta Ĝardeno

En estonteco, kie la tero iĝis griza dezerto, la nura verda loko restis en la "Eterna Ĝardeno" - hermetika kupolo plena de mirindaj plantoj. Doktoro Lumo, ties kreinto, gardis ĝin kiel trezoro.

Iun tagon, alvenis junulo kun brilaj okuloj. "Mi venas por admiri la verdaĵon," li diris. Doktoro Lumo, tuŝita de lia fervoro, permesis al li eniri.

Subite, la junulo eligis strangan ilon kaj kaptis floron. "Ĉi tiu raraĵo valoras fortunon en la nigra merkato!" li kriis.

Doktoro Lumo ridetis trankvile. "Vi eraras. La veraj trezoroj estas la semoj, kiujn mi jam disdonis al ĉiuj."

La rabisto paliĝis, komprenante ke valoro perdiĝas kiam abundas. Sed la doktoro daŭrigis: "Ili kreskos nur per sindonema flegado. Nature, homoj lernos zorgi - ne por profito, sed por la vivo mem."

最后的花园

在未来，当陆地化作死气沉沉的荒野时，唯一的绿色存在于"永恒花园"——一个充满奇花异草的密封穹顶。它的创造者光明博士如同守护珍宝般守护着它。

某日，一位目光灼灼的年轻人到访。"我为瞻仰绿色而来。"他说。光明博士被他的热忱打动，允他入内。

突然，年轻人取出奇异器械擒住一朵花。"这珍稀之物在黑市能卖大价钱！"他叫喊道。

光明博士淡然一笑："你错了。真正的宝藏是那些我已分发众人的种子。"

掠夺者脸色发白，顿悟当物产丰沛时价值自会消散。但博士继续说道："它们唯有通过尽心呵护才能生长。自然，人类将学会守护——不为利益，只为生命本身。