《Sopiro En Kvieta Nokto 》de Li Bai——traduko de ĉina→ germana

作者: Vadant, 发表于: Thursday, January 26, 2017, 02:46 (1869天前)

《Sopiro En Kvieta Nokto 》de Li Bai —— traduko de ĉina→germana→esperanta
《静夜思》翻译——汉语→德语→世界语


1.0 la originalo en ĉina lingvo 汉语原文:

静夜思

床前明月光,
疑是地上霜,
举头望明月,
低头思故乡.


2.0 germanigitaj de ĉina originalo 从汉语译成德语的《静夜思》

Nachtgedanken ----Gedicht von Li Bai
---- germanigitaj de ĉina originalo


2.1
Zu meiner Lagerstätte scheint licht der Mond herein,
bedeckt mit fahlem Glanze wie kalter Reif den Rain.
Ich heb das Haupt und blicke empor zum lichten Mond,
drauf laß ich’s wieder sinken und denk der Heimat mein.
---trad. Wilhelm Grube


2.2
Vor meinem Bette ich Mondschein seh',
als wär' der Boden bedeckt mit Schnee.
Ich schau zum Mond auf, der droben blickt,
der Heimat denkend das Haupt mir sinkt.
---- trad. Alfred Forke


2.3
In fremdem Lande lag ich. Weißen Glanz
malte der Mond vor meiner Lagerstätte.
Ich hob das Haupt - ich meinte erst, es sei
der Reif der Frühe, was ich schimmern sah,
dann aber fühlte ich: der Mond, der Mond!
und neigte das Gesicht zur Erde hin,
und meine Heimat winkte mir von ferne.
---trad. Hans Bethge


4、
Vor meinem Bette spielt ein weißes Licht.
Ist es der Morgen schon? Ich weiß es nicht.
Und wie ich zweifelnd hebe mein Gesicht,
seh’ ich den Mond, der durch die Wolken bricht.
Da muß ich mich zurück aufs Lager senken
und heimatlos an meine Heimat denken.
---trad. Vincenz Hundhausen

(kolekte kontribuis Marc Pierre)

3.0 esperantigitaj de germanaj tradukoj 从德语转译成世界语的《静夜思》

sopiro en kvieta nokto ---- poemeto de Li Bai
---- esperantigitaj de germanaj tradukoj


3.1
Al mia lito nune fluas hela lumo,
kovranta pale kiel ja malvarma prujn’.
Kapleve mi rigardas supren al la hela luno,
Dum ĝi kliniĝe iras, mi sopiras al patruj’.


3.2
Antaŭ mia lito lumo sin malfaldas
Kvazaŭ tero per blankneĝo jam kovritas.
Al la luno supermonta mi rigardas ,
Dum la kap’ kliniĝas, hejmon mi sopiras.


3.3
En fremda lando jen mi estas. Hela luno
Pentradas frostan lumon antaŭ mian liton.
Mi levas kapon, volas diri, ĉu ĝi estas
La prujno en mateno, iam mi ĝin vidis,
Sed tiam sentas mi: ja luno, la luno!
Ĝi klinas tamen sian kapon al la tero,
Hejmlando mia al mi gestas malproksime.


3.4
Blanka lumo ludas antaŭ mia lito.
Ĉu mateno venas jam? Mi ne scias.
Levas mian kapon mi malcerte,
Jen la luno rampas tra la nuboj.
Devas mi reveni de provizo.
Nun vaganto pensas jam pri hejmo.

---trad. S. Misar

主题RSS Feed
powered by my little forum