20. BABILADO PRI LA KRUELECO DE LA REĜO

Esperantigis 妙慧师父

Iam iu babilis pri la manko de la reĝo kaj diris: “La reĝo estas tro kruela, kaj li regas la landon tute senracie.”

La reĝo eksplodis per kolero informiĝinte pri tio. Anstataŭ enketi, kiu parolis pri li, li kredis malfidelan homon, kaptis lojalan ministron kaj ordonis, ke oni detranĉu cent taelojn da karno de sur lia dorso.

Poste, oni atestis, ke la punito estas senkulpa kaj miskondamnita. La reĝo ege bedaŭris kaj pretigis mil taelojn da viando por plenigi la vundon de la mispunito.
La mispunito ĝemadis nokte pro la neeltenebla doloro. Aŭdinte tion, la reĝo demandis: “Kial vi ankoraŭ malĝojas? Mi detranĉis de vi cent taelojn da karno, sed jam redonis al vi dekoble. Ĉu vi ankoraŭ ne kontentas pri tio? Kial vi ankoraŭ malĝojas?”

Alia homo respondis: “Se vi detranĉus mian kapon, Via Reĝa Moŝto, mi ne povus eviti morton eĉ se vi rekompencus min per mil kapoj. Kvankam li ricevis viandon dekoble, li ne povas sin liberigi de la doloro.”

Ankaŭ malsaĝaj homoj kondutas same. Ili diboĉas en la nuna tempo, sed tute ignoras la estontan suferon. Ili faras malutilon al vivestaĵoj kaj ekspluaton al homoj kun intenco havi pli da riĉaĵo. Per la eltrudita mono li volas fari bonon por kompensi sian kulpon kaj havigi al si meriton. Ili similas al la reĝo, kiu vane klopodis sendolorigi la suferanton, de kiu li tranĉis karnon kaj poste al kiu li plenigis la vundon per pli da viando.