La taglibro de Jadobela
Dudek du
La 22-a de marto,2017. Sensuno
Hodiaŭ mi nur legis la tekston pri la naŭa leciono.

Mi memoris la virinon Carlo, ŝi venis de Xiang Gang, kaj ŝi estas kajanino.
Unu foje mi revenis urbo Xi An. Mi veturis en vagonano: Mi vidas ŝin， ŝia haŭto estas nigra, ŝia dentoj estas tre blankaj, la hararoj plektas multajn plektaĵojn. Ŝi staras kaj parolas angle kun kunduktorino de vagonano. Mi sentas, ke ŝi volos plori. Ŝiaj brakoj svingas senhelpe. La kunduktorino havas neniun alian rimedo kaj staras flanke. Mi tuj iras al ili, mi demandas al kunduktorino:“Kio okazis?” La kunduktorino diris al mi, ke la fremdladanino ŝajne elvagoniĝus, kaj kiel la vagonano povus halti nuntempe? La kunduktorino donas al mi unu fervojan bileton, mi vidas, same mi, la virino iro al urbo Xi An, sed la vagonano ne atingis la urbon, ĉar ĝi malfruas. Mi ridetas kaj parolas kun kunduktorino:“Ne gravas. Mi ankaŭ iros al urbo Xi An. Eble mi povas helpi ŝin. Povu labori aliajn aferojn.” La kunduktorino konsentas al mi kaj iras.

Morgaŭ mi daŭre rakontos la pasintaj aferoj pri Carlo.
Tutetage mi nur voĉlegis mian libron. Eĉ mi ne povas danci,ludi la bilardojn, rigardi la televidon.... Apud mi nur estas miaj esperantaj libroj. Nuntempe mia vivo tre trankvila. Mi jam ne scias, kion mi povas skrbi en mia taglibro. Ĉu mi memoras kaj skribas multajn pasintaĵojn bone? Eble poste mi povos memori kaj skribi la pasintaĵojn de miaj esperantaj geinstruistoj! Mia kapo havas multajn memoradojn pri ĉiuj.
La tempo estas malfrue, mi devas ripozi. Hieraŭ vespere mi vidis iun en sonĝastelo. Ŝia bukla hararo pendis sur la ŝultroj. Ŝi portis blankan sportoveston kaj ŝi sidis sur longa sofolito. Eble ŝi porolis al mi vortojn en mia sonĝo, sed mi vekiĝis kaj mi forgesis ŝiajn vortojn. Bone, mi iros al sonĝastelo, mi demandos al ŝi, ĉu ŝi havas aferojn por serĉi min tre malproksime.
Ĝis morgaŭ vespere.