柴门霍夫翻译的长篇小说《Marta 玛尔塔》(12)

作者 aŭtoro: 雁过留声, 发表于 afiŝita je Saturday, December 24, 2022, 07:48 (701天前)
编辑: Solis, 时间: Friday, December 30, 2022, 08:20

柴门霍夫翻译的长篇小说《Marta 玛尔塔》(12)
我配上的中文仅供参考，如果觉得多余，可忽略。

Super la lulilo de Marta sekve kantis najtingaloj kaj maljunaj tilioj balancis siajn seriozajn fruntojn, rozoj floris kaj tritikaj spikoj rulis ondojn da oro. Kliniĝadis super ĝi ankaŭ la bela vizaĝo de la patrino kaj per varmegaj kisoj kovradis la nigraharan kapeton de la infano.

黄莺在玛尔塔的摇篮上面歌唱，老菩提树若有所思地摇晃着脑袋，玫瑰花争丽斗艳，成熟了的小麦泛起金黄色的波浪。在摇篮上面也俯下了母亲美丽的脸庞，热烈地亲吻着黑头发的婴孩。

La patrino de Marta estis virino bona kaj bela, la patro estis homo klera kaj ankaŭ bona. La sola infano de tiuj gepatroj kreskis meze de amo de homoj kaj de karesoj de bonstato.

玛尔塔的母亲美丽而又仁慈，父亲是个有教养、同时也是心地善良的人。他们唯一的、大家疼爱的孩子是在优裕的环境中长大的。

La unua doloro, kiu trafis la ĝis tiam sennuban vivon de la bela, gaja kaj vigla knabino, estis la perdo de la patrino. Marta havis tiam la aĝon de dekses jaroj, ŝi malesperis iom da tempo, ŝi sopiris longe, sed la juneco metis sanigan balzamon sur la unuan vundon de ŝia koro, ruĝo refloris sur ŝia vizaĝo, esperoj kaj revoj revenis.

美丽、快乐、富于生趣的小姑娘一直过着风和日丽的生活，母亲的去世是闯进她的生活中的第一次不幸。那时玛尔塔是十六岁。起初她陷入绝境，悲痛了很久，但是青春是医治她心上第一次创伤的特效药；红晕又在她脸上浮现，忧伤云散烟消，希望和幻想复活了。

Tamen baldaŭ venis aliaj malfeliĉoj. La patro de Marta, parte pro sia propra nesingardeco, sed precipe kaŭze de ekonomiaj ŝanĝoj, kiuj fariĝis en la lando, enfalis en danĝeron perdi sian posedaĵon. Lia sano ekŝanceliĝis, li antaŭvidis ne sole la ruinon de sia vivo, sed ankaŭ la proksiman finon de sia vivo. Tamen la sorto de Marta tiam ŝajnis jam asekurita. Ŝi amis kaj estis amata.

然而不久新的灾难又向她进攻了。玛尔塔的父亲一方面由于自己不在意，但主要因为国内的政治形势起了变化，他面临着丧失财产的危险。同时他的健康也受到了打击。他预感到自己的破产，也自知不久于人世。不过，那时候玛尔塔似乎已经终身有靠。她爱着一个人，也被那个人爱着。

Johano Swicki, juna oficisto, kiu havis jan sufiĉe altan oficon en unu el la regnaj institucioj en Varsovio, ekamis la belan nigrokulan fraŭlinon kaj vekis en ŝi reciprokan senton de estimo kaj amo. Kelke da semajnoj post la edziĝa festo de Marta mortis ŝia patro. La ruinigita nobelo, kiu eble iam revis pli brilantan sorton por sia solinfano, kun ĝojo enmetis ŝian manon en la manon de neriĉa, sed laborema homo; pensante, ke de la momento, kiam Marta foriris de la edziĝa altaro, ŝia estonteco ricevis sufiĉan asekuron kontraŭ la suferoj de soleco kaj la danĝeroj de malriĉeco, li mortis trankvile.

约翰·斯维茨基，一个在华沙某政府机关担任相当显要的职位的年轻官员，爱上了这个黑眼睛的美貌的小姐，也博得了她对他的敬爱。玛尔塔结婚后只有几个星期，她的父亲就死了。这个破了产的小贵族（也许，他从前为他的独生女幻想过更辉煌灿烂的前途）高高兴兴把她嫁给了一个虽不富有却很勤勉的人，他临死时想到这桩婚事对玛尔塔来说，足够使她免于孤独和贫困，所以了无牵挂地瞑目而去了。

La duan fojon en la vivo Martan trafis granda doloro, sed ĉi tiun fojon ĝin kvietigis jam ne sole la juneco, sed ankaŭ la amo de edzino kaj poste patrino. Ŝia bela loko de naskiĝo perdiĝis por ŝi por ĉiam, transiris en la manojn de fremdaj homoj, sed kompense la amata kaj amanta edzo meze de la urba bruo aranĝis por ŝi molan, varman kaj oportunan neston, en kiu baldaŭ eksonis la arĝentosona voĉo de infano.

这样，玛尔塔在她一生中第二次遭到巨大的不幸。但是这一次不仅是青春、还有对丈夫的爱和不久以后对孩子的爱减轻了她的痛苦。她的祖传的领地是永远丧失了，它已经转到别人手里。可是她的相亲相爱的丈夫在热闹的城市中为她安排了一个温暖而又舒适的小家庭，在这个小家庭里不久就听见了小孩银铃般的声音。

（未完待续）