Ankaŭ ĉinoj tre ĝuas farunajn manĝaĵojn.

La ĉefaj manĝaĵoj de la ĉinoj ĝenerale estas faruno kaj rizo prilaboritaj per apartaj metodoj.

En Ĉinio sin trovas vermiĉeloj el tritika faruno. Post kuirado oni aldonis al ili diversajn spicaĵojn. Estas vermiĉeloj kun porkaĵo, orelfungo kaj ovaĵo miksitaj kun amela saŭco, vermiĉeloj kun fritita sojfaba misoo, vermiĉeloj kun sezama misoo, vermiĉeloj kun porkaĵo aŭ bovaĵo, kaj vermiĉeloj kun nur spicaĵo kaj graso. Per malsamaj prilaboroj oni ricevis malsamajn vermiĉelojn, kiaj maŝinfaritaj, tranĉitaj, tiritaj k.a.

Laŭ la tradicia moro, la ĉinoj senescepte manĝas vermiĉelojn en la naskiĝtago. Kial? Ĉar vermiĉeloj estas mincaj kaj longaj, kio simbolas longvivecon.

Kio pri la ĉefaj manĝaĵoj en via lando? Kion vi manĝas en via naskiĝtago?

Kara amiko Petro ,dankon al vi pro tio ,ke vi rakontadas nian ordinaran vivon en Esperanto tiel subtile kaj detale kun tiom da vivetoso kaj intereso! vi priskribis la tutan procedon de farado de nudelrubando pashon post pasho chefe por esprimi la esperantan nomon de la ilo fari pastotavolon.
por tiu ilo la chinlingva nomo estas 擀面杖（gan3mian4ghang4）(la ciferoj arabaj signas nur sontonojn.),shajne nur chi tiu unu sen dua indikmaniero en nia chinlingvo??chu?
en esperanta artikolo de Petro listitas aw aperis tre kelkaj e-nomoj por tiu simpla ilo: pastotavoligilo, porpastotavoligilo, pastotavola rulcilindro, pastoplatigilo, ligna cilindro, ligna rulcilindro, ligna rulilo,cetere el Itallingvo oni povus enkonduki "tagliaro"...
law mi povus esti ankoraw kelkaj,ekz premrulilo porpastotavola, pastofolirulcilindro,pastofoliigilo, pastofolirulilo, pastoladigilo??...
mia diracho finighu. nur unu ilo kun tiom da nomoj en Esperanto! law mi , la plej simpla k trafa elektighu! kiu? kiu? el tiom da jam naskitaj??eble el multe da kiuj nun ankoraw kovighas en onia koro??
law mi, la chefcelo de nia lernado de Esperanto estas laweble dece , trafe, facilkompreneble,koncize k simple esprimi chion en nia vivo, en nia mondo, ech en la tuta kosmo per la lingvo kiun ni amas k lernas Esperanto!

tutamike

Gajo

--
Gajo Li Chuanhua

Estas S-ro Gajo, kiu min atentigis pri “nudelomanĝo” en la Verda Reto. Mi venis... Temas pri la artikoleto de Petro! Petro, aŭreolita figuro! Nu, vidu: liaj tekstoj revivigis la Verdan Reton... kiu, jes, denove verdiĝas!

Interesas min kelkaj gemutaj (hejmecaj) vortoj:

nudelomanĝo (面食). Nova esprimo por mi, do impresega.

nudelrubandoj (面条). Tre ekzakta, tre maltantaliga.

gastlaboristo (外来务工者). Antaŭ la vorto 外来务工者, multaj hezitis, ne sciis kiel interpreti. Nun Petro liveris tute pretan solvon: gastlaboristo. Kaj kio pri 留学生？Do ni imitu: gaststudento.

malmoltritikfaruno (高面筋粉). Tute nova por mi. Ĉi tie oni lernas ne nur la Esperantan terminon, sed ankaŭ la ĉinan. Mi pensas ke multaj, same kiel mi, ne havas la ideon pri 高面筋粉.

plastikfolio (保鲜膜). Oni uzas ĝin ofte, sed ne sciante eldiri ĝin.

pastotavolo (面皮). Freŝa por mi.

ligna rulilo, ligna rulcilindro, pastotavoligilo (擀面杖). Do multaj alternativoj.

plado (饭菜). La aŭtoro nomas nudelrubandojn plado. Kompreneble, tia esprimo estas ĝusta, sed por ĉinoj iom stranga. Inter饭kaj菜, por ĉinoj, estas klara limlinio. 饭estas manĝaĵo preparita ĝenerale el rizo aŭ kritika faruno, dum 菜 el legomo, viando kaj similaj.