夏令三国游
——快乐的世界语暑假
彭念 Peonio
中国国际电台亲爱的听众们，我是彭念，世界语名字叫牡丹Peonio。我刚开始上高中，第一个学期。很忙，功课又多，可我忘不了刚过去的这个暑假，在法国度过的，是那样好玩，有趣。通过世界语我认识了不少朋友，感受了不少新事物。我愿意向你们说一说。
从七月十日开始至八月底的50天内，我到过10个城市，先后在八家人家里住宿。我讲的是世界语，只有跟非世界语者交往时才讲英语。我在中学学了五年英语了，可世界语才学了20天，还是临出发前跟父亲学的。这次出门，前十天父亲陪同着我，后来我们就分手了。现在我应该说，世界语不仅非常容易，而且在国际交往中，比民族语更亲切。
我的第一个主人是巴黎的热龙，丹尼斯到机场接我们到热龙家。这位好心的、热心的女士已经好几次接待过我父亲了。
热龙家有两个寝室，一个让给我们住。他的住宅很干净，很整齐。热龙一个人住，他失业了。他按照我们中国人的口味，做米饭给我们吃。他带领我们逛巴黎。在那壮观的卢浮宫博物馆，我看了许多著名的艺术品。我们登上了一个建筑物的露台，俯瞰巴黎全城。我们还访问了世界语联合会的办公室，那里几位世界语者义务为联合会工作。其中一位女士为我们照相，向我赠送了小词典。我知道，她是希望我学好世界语。
第二天，西里罗来了，这位爱骑车的世界语者的职业是警察。为什么喜欢自行车？有人问他：为什么不开汽车？他（打趣地）回答说：汽车是什么玩意儿啊？哎，真是铁杆的自行车迷啊！那天，他陪同我们骑车游览全城，充当我们的好导游。巴黎圣母院、协和广场、艾菲尔铁塔、香榭利大街、凯旋门，还有塞纳河上的许多桥……。他对巴黎简直了如指掌。
第三天我们到了里立，在法国北部。接待我们的是维隆尼克和波利斯，他们去年周游世界，到过武汉。回法国后，他们生下宝宝巴亚拉。我特喜欢这个宝宝。多嫩滑的皮肤，蓝色的眼睛对什么都那么好奇！
我们跟另外两位世界语者—一位是大学生，另一位是网球手—参观了里立老城。网球手借给我的运动服使我温暖极了，我没预料到法国夏天也会有突然来的寒潮。我们在连斯（维隆尼克、波利斯、巴亚拉的住地）过夜。在他们家，我还看了波利斯在武汉拍的录像。他拷贝了这段录像给我。
在连斯我们参加了法国国庆游行，七月十四日是法国的重要节日。
当天晚上，我们赶回巴黎看节日焰火，到丹尼斯和她“快乐”的丈夫哈比那里去。热龙也来了，我们共聚一直到午夜。哈比为我们拍录像，现在这录像成了我家的珍贵纪念品了！
在巴黎及附近的逗留是很惬意的。但是生活开销却很厉害。幸好有世界语者的帮助，我们才玩得痛快。
离开巴黎，我们西行到那著名美丽而安静的布列托尼亚。那里的经历，我下次再谈吧！
Trilanda Vojaĝo Somere
—Mi ĝuis mian somera-ferion per Esperanto
Saluton! Karaj aŭskultantoj de Ĉina Radio.
Mi estas Peng Nian el Wuhan, Ĉinio. La esperanta nomo, Peonio. Mi ĵus komencis mian unua-semestran studon en Liceo. Okupata, taskopeza, tamen mi ne povas forgesi la ĵus pasintan somera-ferion, gajan, interesan, kiun mi havis en Francio. Per Esperanto mi konis multajn amikojn, spertis multajn freŝajn aferojn. Mi volus rakonti iom pri ĝi al vi.
Dum 50 tagoj, ekde la 10a, Julio ĝis la fino de Aŭgusto, entute mi vizitis pli ol 10 urboj, kaj loĝis en 8 familioj. Ĉie mi parolis esperanton, krom fojfoje mi uzis la anglan kun ne-esperantistoj. Mi studis la anglan en mia mezlernejo dum 5 jaroj, tamen, esperanton mi nur lernis ĉe mia patro dum 20 tagoj antau la vojaĝo. Por la vojaĝo mia patro nur akompanis min dum antaŭaj 10 tagoj, poste ni aparte vojaĝis. Mi nun devus diri ke Esperanto ne nur estas ege pli facila, sed ankaŭ pli intima ol naciaj lingvoj por internacia kontakto.
Mia unua gastiginto estis Jherom en Parizo, al lia hejmo de la flug-haveno gvidis nin Denise . Tiu bonkora, varm-kora s-ino fakte jam kelkfoje akceptis mian patron.
Jherom havas loĝejon kun du ĉambroj, do, unu por ni. Lia loĝejo estas tre pura kaj bone ordigata. Jherom sole loĝas, fakte tiam estis en sen-laboreco. Li uzis kuirilon prepari rizon por ni, laŭ ĉina gusto. Li gvidis nin tra-rigardi Parizon. En la grandioza muzeo Louvre mi vidis multajn famajn artaĵojn. Ni super-iris sur terason de iu konstruaĵo por super-rigardi la tutan urbon. Ni eĉ vizitis iun esperantan oficejon, kie kelkaj esperantistoj volontule laboras por Esperanto. El ili unu s-ino fotis nin kaj donacis vortareton al mi. Mi komprenis ke ŝi esperus min plibone lerni la lingvon.
La dua-tagon, venis Cirilo, la biciklemega esperantisto, profesie policano. Kiel li ŝatas bicikladon? Iu iam demandis lin : ĉu vi ne uzas aŭtomobilon ? Li demande respondis: Kio estas aŭtomobilo? Do, li estas ĝis-osta biciklisto. Tiutage li akompanis nin bicikli tra la urbo, bone gvidis kaj bone ĉiĉeronis. Notre Dame, Placo Konkordo, Ferturo Eifel, Champs-elysee, la Arko Triumfo kaj multaj pontoj super Sejno…Li scias detale pri la urbo.
La tria-tagon ni veturis al Lille, la urbo en nord-francio. Tie atendis nin Veronik kaj Boris, kaj Bayara en sia lul-korbo! Veronik kaj Boris last-jare vojaĝis tra la mondo, kaj vizitis nian urbon. Post reveno al Francio ili havis sian bebon Bayara. Mi treege ŝatas tiun bebon. Kia freŝa la haŭto! kia scivolemaj la bluaj okuloj!
Ni vizitis la malnovan urbon Lille, kun aliaj du esperantistoj, —unu universitata studento, unu teniso-trejnisto. Tiu trejnisto varmigis min per sia sporta vestaĵo, ĉar mi ne antaŭ-vidis la fojan malvarmecon dum somero en Francio! Ni tranoktiĝis en Lens, tie Boris ,Veronik kaj Bayara loĝas. En la hejmo mi eĉ vidis la filmon pri mia hejm-loko. Tiun filmon Boris faris dum sia vojaĝo. Li eĉ kopiis unu por mi. En Lens ni partoprenis en la Naci-tagan Paradon ĉar tiutage, la 14an , Julio, estas tre grava festo de Francio.
Sekvintan Vesperon ni jam revenis al Parizo por vidi la art-fajraĵon, kun Dennise kaj S-ro Happi, ŝia ‘Happy’ edzo. ankaŭ venis Jherom. Ni kunĝuis la vesperon ĝis la nokt-mezo. S-ro Happi ankaŭ filmis nin. Tiu filmo nun estas kara memoraĵo en nia familio.
La restado en kaj ĉirkaŭ Parizo estas agrabla, Tamen, la viv-kosto estas tro alta. Danke al helpo de esperantistoj mi povis ĝui la tempon. Post Parizo mi vojaĝos al okcidenta parto de la lando, la fama, bela kaj pli-kvieta Bretonio. Mi rakontos mian tra-vivaĵon tie venont-foje. Ĝis reaŭdo!
亲爱的听众们，你们好！
上次我说了巴黎和附近的愉快经历。今天我要带领大家到布列托尼亚，到法国美丽的西部去。那里，实际上是我旅行的目的地。在一个多月内，我到了好几个城市的六位世界语者的家里居住。我享受大海，享受大自然的美景，享受世界语的交谈。
首先我住在圣马洛，那是一个很奇特的城市，好像是专为旅游者而存在的城市。海浪的喃喃细语，充满新鲜气味的海岸微风，总在游人旁边游弋，甚至出现在梦境中……。我很喜欢海洋傍晚的景色，在海边观看日落。我的女主人安妮玛丽娅是出色的世界语者，出色的妻子。她细心照料有病的丈夫，还经常接待来访的世界语客人，总是那样耐心、细心，还为我做美味的饭菜。她陪同我参观著名的圣米歇尔修道院，那简直像童话中那样的美丽。她的儿子精通电脑，在她家里，我甚至可以跟中国朋友作语音聊天！啊，因特网和世界语可以将世界连接到一起了。
我在布列托尼亚的第二个住地是雷恩，那曾经是首府。这里有艾昂家，他家里的提芬是我的世界语信友。出发前，我们已经在网上联系过，现在终于见面了。当我到雷恩时，她还在加拿大旅行。我只好在另一个世界语者家里等她。
那家是一个国际家庭，几乎所有人都可以说世界语。亚尼克和贝尔托是父母亲。遗憾的是，他们的孩子们都到德国度假了。我跟他们的大女儿美兰妮在一起，非常痛快。她是那样热情、活泼，爱跳舞。她让我非常感动，通过她和她的朋友，我开始了解、开始爱上法国的年轻人了！
在他们家里，我还认识了从澳大利亚和法国南部来的世界语朋友。
我的父亲到西班牙去了。在艾昂家，我一点儿也不会感到无助，因为我自然地融入到世界语的环境气氛中。提芬、宝莲和我，和那里的男女青年是那样自由相处。有时我跟不会世界语的朋友说些英语，但是我总不会忘记告诉他们世界语是多么好学，多么好用。有世界语的帮助，我甚至还学了点法语呢！
过几周后，我要和提芬家一起参加普卢杰克的世界语聚会，我们会在提芬祖父那里住。我以后再谈那里的聚会吧。
雷恩之后，我先后到了Louannec的阿瑙德家，Lannion的艾田家，分别停留了一个星期。这期间我的世界语进步很快，因为阿瑙德的世界语很棒，而艾田是严格而老练的老师。阿瑙德跟他两岁的女儿说世界语；艾田还教她家的鹦鹉说世界语呢！阿瑙德是计算机工程师，会说英语，可他总是跟我说世界语。艾田总那样耐心地、再三地纠正我的错误，特别是宾格方面的错误！艾田还详细地向我解释在国际交往中为什么应该采用中立语言。我慢慢的懂得了这个道理了。
在阿瑙德和艾田那里度过两周后，我已经可以为世界语做点什么了。有一天，在儿童世界语班里，我用世界语跟孩子们聊天，谈了两个多小时。谈中国，谈世界语，谈学校，谈怎样玩，简直无所不谈啊！
当然啦，籍着世界语，这个假期是非常痛快的。我们到大海游泳、划船、钓鱼；我们到山上骑马；我们开车、骑车、步行、远足、逛商店；我们还跳舞、唱布列托尼亚歌曲……。哎呀，数不清啊。
先说到这里，下次我谈普卢杰克聚会，那是我旅程中的一个重大的世界语活动，还会谈谈回国途中绕道到意大利的情况。
Karaj aŭskultantoj, resaluton!
Lastfoje mi rakontis mian agrablan restadon en kaj ĉirkaŭ Parizo, hodiaŭ mi kondukus vin al Bretonio, la bela okcidenta francio. Tie fakte estis mia cela loko por la vojaĝo. Dum pli ol monato mi unu post la alian vivis en 6 esperantistaj familioj el malsamaj urboj. Mi bone ĝuis la maron, la naturan belecon, kaj esperantan paroladon.
Unue, mi vivis en St.Malo, la tre unika urbo, kiu ŝajne ekzistas nur por turistoj. Tajda murmuro, agrabla mara venteto kun freŝa odoro ĉiam ĉirkaŭas homoj, eĉ dum via sonĝo…Mi ankaŭ ŝatas la vesperan pejzaĵon ĉe maro, la sunan subiriĝon.Anne-Marie, mia gastigintino, estas tre eminenta esperantistino, kaj tre eminenta edzino. Ŝi tre bone prizorgas pri sia malsana edzo, kaj fojfoje gastigas vizitantajn esperantistojn, ĉiam pacience, konsidereme, kaj kuiris tre bongustan manĝaĵon por mi. Ŝi akompanis min viziti la faman monaĥejon Mont St. Miĉel. kiu aspektas ja bela, kiel fabela! Ĉar ŝia filo estas lerta je komputilo, ĉe ŝi mi eĉ voĉ-babilis kun miaj amikoj en Ĉinio. Ho,Interreto kaj Esperanto ligas ĉiujn partojn tra la mondo!
Mia dua vivloko en Bretonio estis Rennes, la iama ĉefurbo de Bretonio. En Rennes estas familio Eon, el ĝi estas Tiffen, mia esperanta ret-leter-amikino. Antaŭ vojaĝo, por vojaĝo, ni jam havis ret-kontakton. Nun ni renkontiĝos.
Kiam mi atingis la urbon ŝi ankoraŭ vojaĝis en Kanado. Do, mi atendis ŝin en alia esperanta familio. En tiu internacia familio preskaŭ ĉiuj familianoj kapablas paroli esperanton. Jannick kaj Bert, la gepatroj. Bedaurinde iliaj gefiletoj feriis en Germanio. Mi treege ĝuis la tempon kun la pliaĝa filino, Melanie, kiu estas tre pasia, aktiva, dancema knabino. Ŝi ege emociis min. Per ŝi kaj ŝiaj geamikoj mi ekkonis, ekŝatis francajn gejunulojn…
En la familio mi eĉ renkontis esperantistojn el Aŭstralio kaj el sudfrancio. Se vi serĉus ĉiam ne mankas ‘s-anoj’ al via ideo!
Mia patro vojaĝis al Hispanio. Mi tute ne sentis senhelpa en familio Eon. Ĉar mi jam nature partoprenis en esperantan etoson. Tiffen , Pauline, kaj mi , kaj gejunuloj tie libere kunestis. Fojfoje ni uzis la anglan inter ne-esperantistoj, tamen, mi ĉiam ne forgesis montri al homoj utilecon kaj facilecon de Esperanto. Helpe de Esperanto mi eĉ iomete lernis la francan!
Ĉar kun familio de Tiffen post semajnoj mi partoprenos en la esperantan renkontiĝon en Pluezek, tie ni kunloĝis en la domo de avo de Tiffen. Do, mi rakontos pli pri nia kunesto poste.
Post Rennes mi alvenis unu post la alian al Arnaud en Louannec kaj Etienne ĉe Lannion, po semajno restis. Tiu periodo multe progresigis min je Esperanto. Ĉar Arnaud bonege parolas la lingvon, kaj Etienne estas strikta kaj lerta instruisto. Arnaud parolas esperanton kun sia dujara filino; Etienne eĉ sukcesis instrui la lingvon al sia papago! Arnaud, kiel komputila enĝeniero, kapablas paroli la anglan, sed li ĉiam parolis kun mi nur per Esperanto. Etienne ĉiam pacience korektis mian eraron, korektadis, persiste pri akuzativo! Etienne eĉ detale klarigis al mi kial oni devus uzi neutralan lingvon por internacia kontakto. Mi iom post iom ekkomprenis la devecojn…
Post tiuj du semajnoj ĉe Arnaud kaj Etienne mi eĉ jam povis mem-stare labori por nia lingvo. Iutage, en iu infana esperanta kurso, mi babilis esperante kun la kursanoj dum pli ol du horoj! Pri Ĉinio, pri Esperanto, pri lernejoj kaj pri ludoj, ni diskutis pri ĉio!
Kompreneble, kun kaj per esperanto, ankaŭ mi treege ĝuis la ferion. Ni naĝis, remis, fiŝkaptis sur maro; Ni rajdis sur ĉevalo sur monto; Ni veturis, biciklis, piediris, marŝis, butikumis…Ni dancis, kantis la bretoniaĵojn. ktp. Mi ne povas numeri ĉion. Mi ĝisas. Venontfoje mi rakontos pri Pluezeka Staĝo, la grava esperanta evento dum mia vojaĝo, kaj iom pri nia preter-vizito en Italio, antaŭ reveno al Ĉinio.
亲爱的听众，今天我想特别说说在普卢杰克聚会的感受。那是一个世界语大型聚会，给我的印象特别深刻，而在此之前，我遇到的都是个别的世界语朋友或家庭，是不是？说到家庭，普卢杰克聚会也是充满了亲切的家庭气氛的，不过是一个很大的家庭。
今年，大约十个国家的130名世界语者参加了这个聚会。当地最大的日报《西部法兰西》报道了这次活动。实际上这项活动还年轻，只有六年历史。开始的第一次，只有20个参加者，后来迅速发展，这次参加的人那么多。这归功于细心组织、气氛融洽、自娱自乐。普卢杰克是海边迷人的小城，那里的世界语积极分子很多。艾昂家里来了好几个人：艾昂先生和妻子玛丽娅，两个天才的妹妹等等。布列托尼亚世界语联合会大力支持这项活动，地方政府也逐渐开始支持了。
我主要参加青年的节目。我在那里结识了更多的青年朋友，他们来自英国、西班牙和法国。我们做游戏练习世界语，我们唱歌、跳舞，甚至在厨房里互相帮助弄吃的。这一切都那么有趣。今天晚上，在联欢大厅，举行文娱节目。邀请了著名的“风筝”合唱组上台，教大家唱歌。还组织了话剧演出。当然那些天，还有各式各样的课程。有用世界语的，也不局限于世界语。例如，我父亲在那里教中文。他用一种比较法，将问题简化。因为中文对欧洲人来说还是很困难的，尽管他们对中文有兴趣。我感到自豪，因为我给父亲的教学帮了忙。甚至在课后，我的青年朋友还请我教他们：你好！你好吗？我很好！大家一再地练习。我觉得好玩，也觉得荣幸。
这一切，我都是用世界语做的。说真的，得感谢父亲，我在中国早就知道世界语了。但是我从未认真学过。因为我觉得，在中国，有中文就足可以交流了。跟外国人接触我以前也不感兴趣。现在我开始改变观念了。有人说，人到了15岁左右就开始喜欢国际交往了，是真的吗？今年我15岁了，我希望我的国际意识逐渐加深。我们的国家在对外开放，世界正在变成地球村，为什么要拒绝这个世界呢？
一周过得很快。在普卢杰克聚会，我跟一些朋友重逢了：巴黎的丹尼斯和哈比，Louannec的阿瑙德，几乎艾昂全家，等等。还有好多父亲的老朋友，因为这是他第三次到欧洲的“世界语国度”了。有人说，世界实际上是很小的，真的吗？对世界语者来说，真的那样。籍着世界语，我了解了欧洲的传统、文化和风俗。我开始对这个世界着迷。啊，普卢杰克、布列托尼亚、法国，还有欧洲，我会再来的！
在结束我的故事之前，我想稍微提一下在意大利的经历。因为我们在米兰起程飞中国，我们在意大利有三天时间。在维隆纳举行第五届欧洲世界语大会，可我们因为时间不合适，无法参加了。我们可以用一天时间顺便找找我们在米兰未来的东主。
我们住在小城帕多瓦（在威尼斯和维隆纳之间）里纳德家里。27日早晨，我们乘火车到维隆纳时，世界语大会正在举行闭幕式。即使那样，当我们进入会场时，正在致辞的主席即时宣布，来了两位中国人，参加国的数目达到23个！大家鼓掌欢迎我们，我们也起立，挥手向代表们致意。我觉得，欧洲人对中国青年是抱很高的期望的。在父亲的朋友们盛情邀请下，我们停留在维隆纳准备和代表们在会后游湖，改变了原计划到威尼斯。也有好些青年朋友邀请我。没有到威尼斯和罗马，给我们留下了遗憾，也给我们下次留下了希望！
米兰的佛阿夫妇招待了我们。8月29日，他们送我们到车站上火车，到飞机场。我们结束了这次欧洲之行，我的故事也讲完了。谢谢大家！
Karaj aŭskultantoj, Mi hodiaŭ volus speciale rakonti iom pri mia sperto ĉe Pluezeka Staĝo, la fama esperanta renkontiĝo, ĉar tiu evento tre bone impresis min, kaj antaŭ tio mi nur renkontis individuajn aŭ familiajn esperantistojn, ĉu ne? Temas pri familio Pluezeka Staĝo fakte ankaŭ estas kun intima familieco, sed kun tia el grandega familio.
Ĉi-jare pli ol 130 esperantistoj el preskaŭ 10 landoj partoprenis la renkontiĝon. La plej granda ĵurnalo Ouest France raportis pri ĝi. Fakte la Staĝo estas tre juna evento, ĉiu-somere, nur kun 6-jara historio. La aranĝo, ekde komenco kun 20 staĝanoj , rapide evoluas ĝis al ĉifoja kun tiom da partoprenantoj, ĉefe dependas de ĝiaj atentema organizado, harmonia etoso kun distraj programoj. Pluezek estas malgranda sed ĉe-mara, ĉarma urbo. Tie aktivadas multaj bonaj esperantistoj, kelkaj elvenas el familio Eon. S-ro Eon , lia edzino Marie kun siaj du talentaj fratinoj, ktp. Federacio Esperanto-Bretonio ege subtenas la aferon, ankaŭ iom post iom la loka registaro.
Mi ĉefe partoprenis en la junularajn programojn. Fakte tie mi inter-konis kun pluaj junaj geamikoj, Ili venis el Britio, Hispanio kaj Francio. Ni lude praktikis nian esperant-paroladon, ni kantis, dancis kaj eĉ en kuirejo helpis. Ĉio amuzis nin. En la Festa Halo ĉi-vespere oni okazigis distrajn programojn. Oni invitis faman kantgrupon Kajto al la staĝo, por instrui muzikon kaj kantadon. Oni organizis teatraĵan spektaklon. Kompreneble dum la tagoj estis diversaj klerigaj kursoj. Per Esperanto, sed ne limigita en Esperanto. Ekzemple, mia patro revenis al tie por instrui la ĉinan al siaj kursanoj. Patro uzis ian komparan metodon por plisimpligi la aferon. Ĉar Ĉin-lingvo ĉiel ajn estas malfacila por europanoj kvankam interesegis ilin. Fierinde mi iel helpis mian patron en la kurso. Eĉ ekster la kurso miaj junulaj amikoj petis mian helpon. Nihao! Nihao Ma? Wo Hen Hao. Oni fojfoje praktikis. Tio amuzis samtempe honorigis min. Mi trovis intereson el internacia inter-koniĝo.
Ĉion tion mi faris per Esperanto. Ver-dire,danke al mia patro mi jam ege frue en Ĉinio sciis pri Esperanton. Sed mi neniam serioze studis, mi ne volis ĉar en Ĉinio la ĉina lingvo jam sufiĉas por inter-komuniki. Kontakti kun eksterlandanoj antaŭe ne interesis min. Nun mi iomete ŝanĝas mian opinion. Oni diris ke homo ekinteresiĝas pri internacia kontakto post ĉirkaŭ 15-jaraga, ĉu vere? Ĉi-jare mi jaraĝiĝas al la 15a. Mi esperus ke mi pli kaj pli multe havos internacian konscion. Nia lando malfermiĝas al la tuta mondo. La mondo fariĝas al ia vilaĝo. Kial mi rifuzus la mondon?
Semajno rapide pasis. Dum la Pluezeka Staĝo mi eĉ re-renkontiĝis kun kelkaj amikoj, Denise kaj Happi el Parizo, Arnaud el Louannec, preskaŭ ĉiu familianoj Eon ktp. ankaŭ multaj malnovaj amikoj de mia patro ĉar li trifoje vojaĝis tra Esperantujo en Eŭropo. Oni diris: la mondo estas fakte tre malgranda, ĉu vere? Por esperantistoj, jes. Per Esperanto mi bone eksciis pri eŭropa tradicio, kulturo kaj moro. Mi ekscivolemas pri la tuta mondo. Do, Pluezek, Bretonio, Francio kaj Europo, mi revenos!
Antaŭ fino de mia rakonto mi volus iomete mencii pri nia sperto en Italio. Ĉar ni forflugis el Milan al Ĉinio. Antaŭ tio ni havis 3 tagojn en Italio, tie, en Verona, tiam okazis la 5a Europa Esperanta Kongreso. Ni ne povis partopreni pro ne taŭgaj tagoj, sed ni povis preter-viziti dum tago, kaj tie serĉis nian gastigonton en Milan. Ni unue tranoktiĝis ĉe S-ro Rinaldo en Padova, la urbo inter Venicio kaj Verona. La 27an, matene, kiam ni trajne atingis kongresejon en Verona jam estas tempo por Ferma Soleno. Eĉ se tiel, kiam ni eniris en la kongresejon la parolanta prezidanto deklaris ke du malfruaj ĉinoj multigis la partopren-landojn al 23! Aplaŭdo bonvenigis nin ke ni stariĝis man-svinge saluti kongresanojn. Mi sentas ke eŭropanoj esperegus al ni ĉinaj junuloj! Ni restis en Verona por viziti la lagon kun kongresanoj post la kongreso, anstataŭ la planitan Venicion ĉar multaj amikoj de mia patro invitis. ankaŭ kelkaj junuloj invitis min. Ni lasis bedaŭron pri nevizito de Venicio kaj Romo,aŭ lasis esperon por alia fojo!
Gesinjoroj Foa en Milan bone gastigis nin en sia urbo, kaj veturigis nin al la speciala trajno por la fluĝaveno, je la 29a,Aŭgusto. Ni finis nian ĉi-tiun vojaĝon en Eŭropo kaj mi finas mian rakonton.
Dankon pro via aŭskulto!
(fino)