有多少中国人会说世界语？Kiom da parolantoj de Esperanto en Ĉinio?

En la artikolo “Esperanto en Ĉinio” , mi skribis, ke nun en Ĉinio, laŭ mia takso estas malpli ol 1000 homoj, kiuj povas paroli Esperanton en diversaj niveloj. Oni demandis min, el kie venis tiu nombro.

Mankas al esperantujo firmaj organizoj, kiuj povas ekzakte enketi datenojn pri Esperanto. Oni ankaŭ malfacile difinas, kio estas “scipovi paroli” iun lingvon. Sed taksi numerojn de esperantaj parolantoj en Ĉinio ne estas tiel malfacile kiel oni imagas.

Antaŭ ĉio bonvole atentu, ke mi ne uzas la vorton esperantisto, pri kiu oni ofte disputas. Mi uzas la esprimon parolanto de esperanto, kiu pli klare karakterizas homojn, kiuj parolas Esperanton. Do tio simpligas la aferon.

En Ĉinio estas malmultaj parolantoj de Esperantoj, kion mi povas konstati per mia renkontiĝo kun lernantoj kaj subtenantoj de Esperanto, dum mia vojaĝo en diversaj provincoj. En iuj urboj, kvankam la mezuro de la Esperanta movado estas granda, tamen plejparto de la partoprenantoj estas nur subtenantoj de la ideo de Esperanto, sed ne parolantoj de tiu lingvo. En fotoj raportantaj Esperantan movadon en Ĉinio, oni povas vidi multajn partoprenantojn, kiuj plejparte fakte ne scipovas paroli Esperante. Iuj prezidantoj de Esperantaj asocioj scipovas paroli nur vorton Saluton en Esperanto. Nia asocia estro, kiu fervore laboras por Esperantaj laboroj, skribis “jis laivedo” (Ĝis revido) por adiaŭi nin en la reto. Pro la malmulteco de parolantoj de Esperanto, en la sama urbo kaj eĉ en la sama provinco, preskaŭ ĉiuj parolantoj konas unu la alian. Nome, se iu kapablas paroli Esperante, certe li scias, kiuj aliaj en la loko ankaŭ povas paroli tiun lingvon, kaj certe li estas konita de aliaj parolantoj.

Por ricevi la rilative precizan numeron, mi afiŝis en la Ĉina Esperanta Forumo, petante helpon de parolantoj de Esperanto el aliaj provincoj de Ĉinio. Mi petis, ke oni prezenti al mi jenajn numerojn: Kiom da loĝantoj estas en viaj urbo kaj provincoj? Kiom da parolantoj de Esperanto estas en viaj urbo kaj provinco?

1. Unue mi mem respondas pri la numeroj de niaj urbo kaj provinvo: En nia urbo Urumqi (la ĉefurbo de la provinco) estas 3,5 milionoj da loĝantoj, el kiuj estas 3 parolantoj de Esperantoj. En nia regiono (provinco) Xinjiang estas 23 milionoj da loĝantoj, inter kiuj estas ĉirkaŭ 5 parolantoj de Esperanto.

2. Sinjoro Venki (Zhao Wenqi) infromis min, ke en urbo Guangzhou (la ĉefurbo de la provinco) estas 14 milionoj da homoj, el kiuj li konas 10 parolantojn. En provinco Guangdong loĝas ĉirkaŭ 100 milionoj da loĝantoj, el kiuj estas 20 parolantoj.

3. Sinjoro Chielismo (Wang Tianyi) diris, ke en urbo Xi’an (la ĉefurbo de la provinco) estas 8,2 miliono da loĝantoj, el kiuj estas 5 parolantoj. En provinco Shaanxi estas 37 milionoj da loĝantoj, el kiu estas 10 parolantoj.

4. Sinjoro Zhou Qi diris, ke en urbo Chengdu (la ĉefurbo de la provinco) estas ĉirkaŭ 14,3 milionoj da loĝantoj, en provinco Sichuan estas 82 milionoj da loĝantoj. La 20 parolantoj en la provinco tute estas en urbo Chengdu.

5. Sinjoro Kolono (Cao Baozhu) informis min, ke en urbo Tianjin (administata rekte de la ŝtato, kun la sama administra rango kun provinco ) estas 13 milionoj da loĝantoj, el kiuj ĉirkaŭ 25 povas paroli esperanton. Tamen mi iom dubas pri tiu numero. Komence li fanfaronis, ke en Tianjin estas 100 parolantoj, kaj poste li konfesis sian troigon. Sed mi suspektas, ke lia lasta numero ankoraŭ estas troigita.

6. En urbego, kies loĝantaro superas 6 milionoj, la demandito rifuzis respondi la demandon, eble pro honto pri la numero, nur murmurante, ke tia enketo estas sensignifa. Kaj dum mia enketo, ankaŭ aliaj kelkaj subtenantoj de Esperanto esprimis la similan opinion.

Ĝenerale la ĉefurbo ekonimie kaj kulture estas pli progresintaj ol aliaj partoj de la provinco. Analizante la superajn nombrojn, kunligante mian sperton, mi taksis, ke en la provinca ĉefurbo estas ĉirkaŭ 1 parolanto el miliono da homoj, kaj en tuta provinco, estas ĉirkaŭ 1 parolanto el 5 ĝis 3 miloionoj da homoj.

Ĉar la numeroj de la provinco jam inkluzivas tiun de la provinca ĉefurbo, tial mi kalkulas nur laŭ la numeroj de la provinco. Aktuale en Ĉinio estas 34 provincoj aŭ samrangaj administraj regionoj kun 1406 milionoj da loĝantoj. Do laŭ la proporcio de Esperantaj parolantoj en provinco, la numero en la tuta Ĉinio estas ĉirkaŭ 300 homoj. Eble iuj opinias, ke la statistikantoj forgesis kelkajn parolantoj. Do ni duobligu la numerojn, kaj la rezulto estas 600 homoj. Se fidelaj samideanoj opinias, ke tiu numero damaĝas ilian senton, ni triobligu la numerojn, kies rezulto sed ankoraŭ malsuperas la numeron 1000!

Mi diskutis tiun temon kun esperanta veterano. Lia respondo estas pli malesperiga: Estas malpli ol 100 ĉinoj, kiuj bone parolas Esperanton! Mi pensas, ke eble li juĝas ĉinajn parolantojn laŭ sia lingva perfekteco.

Estas imageble, ke multaj Esperantaj subtenantoj abomenas min pro tiu malesperiga numero. Do kial mi faras tion ?

Mi ne estas malamiko de Esperanto. Mi eklernis Esperanton antaŭ 35 jaroj, kiam mi estis en 16-jara. Mi ne povas diri, kiam mi esperantistiĝis, ĉar ĝis nun mi ne kuraĝas diri, ke mi jam vere posedas tiun lingvon!

Mi enketas la numeron de ĉinaj Esperantaj parolantoj kun antaŭvidebla mizera rezulto, ne por sonorigi la funebran sonorilon por Esperanto. Mi volas sonorile vekas samideanojn!

Troa mem-digniĝo kaj fanfaronado estas la komunaj karakterizoj de malfortaj sociaj grupoj. Milionoj da parolantoj de Esperanto en la mondo estas malvera numero. Sed ni mem devas sobre koni nian veran situacio. Ni ne estu trompita de la fumbumbo pafita de ni mem.

Agnoski la problemon estas bazo solvi problemon. Solvi problemon eble estas nefacila. Sed problemo estas nesolveble se oni ne agnoski aŭ eĉ kaŝi la problemon.

Ĉinoj okupas ĉirkaŭ 19% de la monda loĝantaro. Esperanta movado en Ĉinio certe estas grava parto de tiu en la mondo. Internacia Esperanta movado sen Ĉinio estas nekompleta kaj kripla.

Kvankam la kvanto ne decidos ĉion, sed ĝi estas grava bazo de disvolviĝado de la movado.

En Ĉinio, ne estas tiom da parolantoj, kiom oni propagandas, kiom la subtenantoj ne volas agnoski, kaj kiom estas ignor-eblaj kompare kun la numero de ĉinaj loĝantoj aufblasbarer park.

Kio estas la kaŭzo de tia situacio? Kie estas la eliro? Ĉu restas espero je la Esperanta movado en tiu grandega lando?

Aŭtoro: Solis

tiu ĉi artikolo en retejo liberafolio.org